 | Gadgets powered by Google |
Το σχολείο μας στεγάζεται σε δύο κτήρια και οι υποδομές του κρίνονται ικανοποιητικές.
Αναλυτικότερα, διαθέτει :
- 15 Αίθουσες διδασκαλίας
- 2 Σπουδαστήρια, σε ένα από τα οποία στεγάζεται μικρή βιβλιοθήκη και παράλληλα πραγματοποιείται η διδασκαλία των ξενόγλωσσων μαθημάτων
- Χώρο αναγνωστηρίου, στον οποίο υπάρχει επίσης μικρή βιβλιοθήκηκαθώς και υπολογιστές
- Γραφείο καθηγητών
- Γραφείο Διεύθυνσης
- Γραμματεία
- Χώρο παροχής ιατρικής περίθαλψης
- Εργαστήριο φυσικών επιστημών όπου έχει τοποθετηθεί και διαδραστικός πίνακας
- Αίθουσα μουσικής
- Εργαστήρι τεχνολογίας και καλλιτεχνικών μαθημάτων
- Εργαστήρι πληροφορικής
- Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για σχολικές γιορτές ή εκδηλώσεις
- Χώρο κυλικείου
- Χώρο παραμονής σχολικών φυλάκων
Σύντομο ιστορικό του σχολείου μας
Το σημερινό 3ο Γυμνάσιο ιδρύθηκε και λειτούργησε το Σεπτέμβριο του 1976 ως 1ο Μικτό Γυμνάσιο Αλεξ/πολης. Μετονομάστηκε σε 3ο Γυμνάσιο τον Αύγουστο του 1979.
Κατά το σχολικό έτος της ίδρυσης του στεγάστηκε στο σχολικό συγκρότημα της οδού Δήμητρας 1 (Λύκειο Θηλέων) και στο κτήριο του Γυμνασίου Αρρένων (1ο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης) μέχρι το 1982. Τότε κτίστηκε το κτήριο που στεγάζεται σήμερα και που αποτελεί παράρτημα του 1ου Γυμνασίου Αλεξανδρούπολης και παραχωρήθηκε στο 3ο Γυμνάσιο για χρήση στις 23/12/1982.
Από το σχολικό έτος 1986-87 μέχρι και το 1993 συστεγάστηκε με το 2ο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης και λειτούργησε σε εναλλακτική βάρδια πρωί-απόγευμα.
Απέκτησε το 1993, μετά από πολύχρονες προσπάθειες, το διδακτήριο της οδού Οψικίου 11 στο οποίο λειτουργούν οι βοηθητικές αίθουσες του σχολείου και το «θεατράκι» του.
Φιλοξένησε στο διδακτήριο της οδού Οψικίου 11, το 2ο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης μέχρι τις 30/6/1997, το Κλασικό Λύκειο Αλεξανδρούπολης από τις 11/9/1997 μέχρι τον Αύγουστο του 1999 και το 4ο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης από το Σεπτέμβριο του 1999 μέχρι τον Ιούνιο του 2001.
Σήμερα φιλοξενεί το Περιφερειακό Επιμορφωτικό Κέντρο(ΠΕΚ).
Το Νοέμβριο του 2006 μετονομάστηκε σε 3ο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης «Δόμνα Βισβίζη» ,για να θυμίζει έτσι την προσφορά της Αινίτισσας Καπετάνισσας στον αγώνα του 1821 αλλά και την αδιάλειπτη παρουσία της Γυναίκας-Ελληνίδας στους αγώνες του έθνους.
