Σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα σπουδών οι μαθητές/τριες της B' Γυμνασίου καλούνται να ασχοληθούν στο γ' τρίμηνο στο μάθημα της λογοτεχνίας με τη θεματική ενότητα "Θέατρο". Τα τμήματα Β1 και Β5 προσέγγισαν ένα θεατρικό κείμενο με τη μέθοδο της διερευνητικής δραματοποίησης. Με αφορμή το κείμενο και χρησιμοποιώντας κατάλληλες θεατρικές τεχνικές (περίγραμμα του χαρακτήρα, η καρέκλα των αποκαλύψεων, προσωπικά ημερολόγια, κάρτες ρόλων, παγωμένες εικόνες και το τούνελ της συνείδησης) παρουσίαζαν σε όλη τη διάρκεια του τριμήνου τη δουλειά τους στις ομάδες και ανέπτυσσαν τη σκηνική διερεύνηση της συμπεριφοράς των ρόλων και των καταστάσεων μέσα από την κατανόηση της θέσης του άλλου και από ποικίλες οπτικές γωνίες. Οι μαθητές/τριες ενεπλάκησαν ενεργά σε εργαστήρι γραφής και τελικά σε ένα περιβάλλον έντονης αλληλόδρασης αναδόμησαν το προϋπάρχον γραπτό κείμενο χτίζοντας τη δική τους ιστορία μέσα από αισθησιοκινητικές, λεκτικές και μη λεκτικές μορφές έκφρασης και επικοινωνίας και όχι με τον παραδοσιακό θρανιοκεντρικό χαρακτήρα της μεταγραφής μιας ιστορίας. Η τελική διασκευή (δημιουργική προσέγγιση του μυθοπλαστικού κόσμου θα λέγαμε) του δικού τους θεατρικού έργου παρουσιάστηκε μέσα σε δύο διδακτικές ώρες από το Β1 στο Β5 και αντίστροφα.
Οι μαθητές/τριες έζησαν μια ξεχωριστή εμπειρία και οικοδόμησαν τη συλλογική τους κατανόηση. Αξιοποίησαν τη σωματική τους έκφραση μέσα σε ένα αλληλοδραστικό περιβάλλον, ανέπτυξαν την επικοινωνιακή τους ικανότητα ενισχύοντας τη δημιουργικότητα του προφορικού τους λόγου , έγραψαν ποικίλα είδη κειμένων και τελικά διερεύνησαν με βιωματικό τρόπο την κοινωνική πραγματικότητα. Αξιοποίησαν την υπάρχουσα εμπειρία τους στη "ζώνη επικείμενης ανάπτυξης" καταφέρνοντας τελικά να σκεφτούν πάνω στην εμπειρία και να αγγίξουν τη νέα κατανόηση.
Παρατίθενται κάποια σχόλια από τις απαντήσεις που έδωσαν οι μαθητές/τριες στα ερωτηματολόγια που κλήθηκαν να απαντήσουν ώστε να αξιολογήσουν την όλη διαδικασία:
"Ήταν πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις κάποια παιδιά να ανεβαίνουν στη σκηνή, παιδιά χαμηλών βαθμών, να κυριαρχούν στη σκηνή με τα δικά τους προσόντα"
"Μου άρεσε έτσι το μάθημα, επειδή το ΄ζωντανέψαμε'".
"Συνεργαστήκαμε και αλλάξαμε ιδέες".
"Ενσωματωθήκαμε στον ρόλο και νιώσαμε συναισθήματα που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε".
"Αυτό που μου άρεσε είναι ότι ξεφύγαμε για λίγο από το πιεστικό πρόγραμμα του μαθήματος. Δεν ήμασταν καθισμένοι σε μια καρέκλα ακούγοντας την καθηγήτρια, αλλά συμμετείχαμε ενεργά".
"Έμαθα να συνεργάζομαι με τους συμμαθητές μου, να τους ακούω και παράλληλα να με ακούν και αυτοί, να λέω την γνώμη μου ασχέτως αν δεν είναι σωστή και να εκφράζω τα συναισθήματα μου".
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά που πίστεψαν στον εαυτό τους και στον αγαπητό Σίμο Παπαδόπουλο, Λέκτορα του Δ.Π.Θ., χωρίς τα φώτα του οποίου τίποτε από όλα αυτά δε θα γινόταν πράξη.
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Λαζάκη Γιώτα