Εδώ και λίγες μέρες ο Μίκης Θεοδωράκης δε βρίσκεται πια κοντά μας. Ο άνθρωπος αυτός που «πρόσφερε στην ανθρωπότητα πολλά από τα δώρα που κουβαλούσε μέσα του, αλλά πάνω απ΄ όλα το πιο ακριβό, το μουσικό του ταλέντο» πέρασε στην αιωνιότητα.
Με αφορμή το γεγονός αυτό και τιμώντας ως σχολείο τη μνήμη του, θα θέλαμε να σταθούμε στη μεγάλη εκδήλωση- αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας στις 15 Μαΐου 2012 και να ανακαλέσουμε τις δικές μας μνήμες από όσα έλαβαν χώρα τη χρονιά εκείνη.
Η ιδέα για το αφιέρωμα ξεκίνησε στην αρχή της σχολικής χρονιάς, όταν πληροφορηθήκαμε ότι ο Μίκης Θεοδωράκης θα επισκεπτόταν το σχολείο μας. Αν και αυτό δεν κατέστη τελικά δυνατό, ωστόσο η επικοινωνία με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της χρονιάς, όταν με μεγάλη χαρά παραλάβαμε δωρεά προς το σχολείο μας του μουσικού του έργου: μια πλούσια συλλογή που αποτελείται από οπτικοακουστικό υλικό και βιβλία, έναν πολύτιμο θησαυρό, που πλουτίζει πλέον τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας. Είχε προηγηθεί επιστολή – πρόσκληση του 15μελούς του 3ου Γυμνασίου προς τον μεγάλο δημιουργό.
Στο τέλος της βραδιάς μάς περίμενε όλους μια έκπληξη. Λίγη ώρα πριν ο Μίκης Θεοδωράκης, απέστειλε επιστολή, η οποία διαβάστηκε στο κοινό, όπου ανάμεσα στα άλλα αναφέρει :
“…Βλέποντας εσάς, τα νέα παιδιά να αντιστέκονται στις Σειρήνες των καιρών και να ασχολούνται με την ελληνική μουσική και ποίηση, νιώθω ότι όπως το λέει και ο Ελύτης, παίρνουν τελικά τα όνειρα “εκδίκηση”, πάνω στις μαύρες δυνάμεις που καταδυναστεύουν το λαό μας, αποδεικνύοντας ότι το δίκαιο και η ομορφιά πάντοτε θριαμβεύουν.
Είναι κι αυτό ένα μικρό ιστορικό δίδαγμα, το ότι η αγάπη για την πατρίδα που φλόγιζε τις καρδιές μας – και που σήμερα μας είναι τόσο αναγκαίο – είναι το μοναδικό όπλο για να προχωρεί ένας λαός προς την ελευθερία, την πρόοδο και την ευημερία…”
Ολόκληρη την επιστολή καθώς και την προσωπική ιδιόχειρη αφιέρωσή του, τα οποία κοσμούν πλέον την είσοδο του σχολείου μας όπου εκτίθεται παράλληλα και το φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει την εκδήλωση-αφιέρωμα, μπορείτε να δείτε εδώ
Στην εκδήλωση είχε προγραμματιστεί, επίσης, να παρευρίσκεται και η κόρη του Μίκη Θεοδωράκη, η Μαργαρίτα Θεοδωράκη, αλλά για σοβαρούς λόγους ανωτέρας βίας δεν κατάφερε τελικά να παρευρεθεί. Σε επιστολή της, ωστόσο, προς το σχολείο τονίζει πως “μεγαλύτερη δικαίωση από το να αναπαράγεται το έργο του Μίκη από αυτά τα παιδιά, τα δικά σας παιδιά, δεν μπορεί να υπάρξει. Με την επιλογή τους επιβεβαιώνουν ότι η δημιουργία δεν πάει χαμένη, δεν χάνεται, αποδεικνύουν την ευαισθησία τους για την πατρίδα, την ιδέα του Ελληνισμού, τη σημασία του πολιτισμού…Αυτά τα παιδιά, τα δικά μας παιδιά είναι η ελπίδα ότι τα τόσα λάθη μας θα ανατραπούν…”
Ολόκληρη την επιστολή της μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ
Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε, λοιπόν, ένα από τα πρόσωπα που άλλαξαν τον μουσικό χάρτη της Ελλάδας, ένα πρόσωπο με παγκόσμια απήχηση. Ένας άνθρωπος με πολλαπλές ανησυχίες και τεράστια δραστηριότητα τόσο σε καλλιτεχνικό όσο και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, τόνισε στην προσλαλιά της η τότε Διευθύντρια του σχολείου μας, κ. Ευφροσύνη Παταπάτη, ενώ έκλεισε τον λόγο της με μερικές κουβέντες του Ιάκωβου Καμπανέλλη, έτσι όπως ορίζει ο ίδιος τη μουσική προσφορά του συνθέτη:
? Ενας ποταμός υπέροχης μουσικής. Ποταμός που έχει πηγές τον πλούτο συναισθημάτων, την αίσθηση του ωραίου και του καλού της ψυχής του λαού μας. Πηγές που συντηρούν στα κοιτάσματά του ? και εν λειτουργία στη ροή τους ? την παραδοσιακή μουσική, ενισχυμένες συνάμα με μια νεώτερη μορφή λαϊκής μουσικής..?